Błogosławiony Franciszek Palau Quer, OCD
Urodził się w Aitona (Lerida-Hiszpania) 29 grudnia 1811r., zmarł w Tarragonie 20 marca 1872 r. Uroczyste śluby zakonne złożył w Karmelu Terezjańskim w Barcelonie, 15 listopada 1833 r.
2 kwietnia 1836 r. przyjął święcenia kapłańskie w Barbastro (Huesca). Z powodu prześladowań religijnych i rewolucji, był zmuszony realizować swoje powołanie poza murami klasztoru. W wieku 28 lat, został mianowany misjonarzem apostolskim w kilku diecezjach.
Był człowiekiem rozmiłowanym w samotności, oddanym życiu modlitwy oraz głoszeniu Słowa Bożego. Nie ominęła go także krytyka. Cierpiał głód i prześladowanie, niebezpieczeństwo śmierci i oszczerstwa. Zmuszony sytuacją polityczną Hiszpanii, musiał uciekać do Francji; był też dwukrotnie zesłany na Ibizę (Baleary). Wszystkie te doświadczenia przeżywał jako ofiarę miłości dla swojej Oblubienicy-Kościoła. Początkowo, jako oddanie się dla "sprawy Kościoła"; a później, jako poświęcenie się Kościołowi postrzeganemu jako "osoba", "Bóg i bliźni". Doświadczenie eklezjalne, pobożność eucharystyczna i maryjna stanowią podstawę misyjnej duchowości i charyzmatu Franciszka Palau, założyciela Karmelu misyjnego. Był kierownikiem duchowym, pisarzem, publicystą, misjonarzem działającym przy Kongregacji Nauki Wiary, dyrektorem szkoły katechetycznej dla dorosłych Szkoła Cnót, redaktorem tygodnika El Ermitaño i egzorcystą.
Był niezwykle bogatą osobowością, którą dobrze określa jego własne zdanie, będące mottem jego beatyfikacji (Rzym, 24 kwietnia 1988 r.):
"Żyję i będę żył dla Kościoła, żyję i umrę dla niego"
(MR 62) bł. Franciszek Palau OCD