Nasza obecność

Styl życia

CMT to kobiety naśladujące Jezusa w zgromadzeniu kościelnym, a zatem misyjnym . Koncepcja ta konfiguruje nasze powołanie jako Kościoła, w Kościele i dla Kościoła, co widać w Maryi, Dziewicy i Matce. Ona jest dla niego wzorem oraz najpełniejszą i najdoskonalszą figurą dyspozycyjności wobec Bożego planu.
Powodem naszego istnienia jest mistyczny Chrystus, Bóg i nasi bliźni. Ta jedność jest podstawą charyzmatu palautyjskiego. Ćwiczymy spojrzenie serca na bliźniego, na ludzkie oblicze, na świątynię Trójcy, kontemplując i służąc osobie w jej maksymalnej godności jako żywy obraz Boga.

Z pasją przywracając godność i piękno zniekształconym obliczem Ciała Chrystusa, podejmujemy się sprawy najbiedniejszych, najsłabszych i najbardziej marginalizowanych.

CMT jesteśmy kobietami naśladującymi Jezusa, należącymi do zgromadzenia kościelnego, a zatem misjonarskimi. To pojęcie kształtuje nasze powołanie jako Kościoła, w Kościele i dla Kościoła, który patrzy na siebie w Maryi, Dziewicy i Matce. Ona jest dla niego wzorem i najdoskonalszą figurą dyspozycyjności wobec Bożego planu.

Naszą racją bytu jest mistyczny Chrystus, Bóg i nasi bliźni. Ta jedność jest fundamentem charyzmatu palautiańskiego. Wpatrujemy się sercem w bliźniego, w ludzkie oblicze, w świątynię Trójcy Świętej, kontemplując i służąc osobie w jej najwyższej godności jako żywego obrazu Boga.

Z pasją przywracając godność i piękno zniekształconym obliczom ciała Chrystusa, stajemy na straży najuboższych, najsłabszych i zmarginalizowanych.

Misjonarki

Z natury jesteśmy misjonarkami. Misja nie jest tylko kolejnym wymiarem życia, ale racją naszego istnienia jako rodziny, idąc śladami naszego Założyciela, dla którego misja nigdy nie była dodatkiem do jego kontemplacyjnego usposobienia, ale najjaśniejszym i najbardziej przejrzystym wyrazem prawdy tej kontemplacji.

Z kontemplacyjnego spojrzenia w głąb każdego człowieka rodzi się nasze misyjne zaangażowanie w głoszenie piękna Kościoła, tajemnicy komunii oraz wyzwalającej i uzdrawiającej służby obolałemu i zranionemu ciału.

Bycie misjonarkami przynagla nas do przeżywania daru z siebie z pasją, stawiając osobę w centrum misji, przyjmując ją i szanując. Jest to miłość, która staje się bliskością, czułością.

Rozumiemy i przyjmujemy życie jako misję i wytyczamy ścieżki, które nadają sens i aktualność naszej charyzmatycznej tożsamości.

Nasze Zgromadzenie ucieleśnia charyzmat kościelny Ojca Franciszka Palau w różnych dziedzinach, zgodnie z najpilniejszymi potrzebami chwili: edukacja chrześcijańska, zdrowie, promocja duchowości, misje ad gentes, pomoc społeczna, duszpasterstwo parafialne…

Modlitwa

Modlitwa jest dla nas życiową koniecznością, jest podstawą naszej relacji przyjaźni z Panem i dlatego, jak mówi św. Teresa, „wiele razy jesteśmy sami z Tym, o którym wiemy, że nas miłuje”.

• Podobnie jak Teresa i Franciszek Palau, żyjemy relacjami miłości, które prowadzą nas do zaangażowania apostolskiego. Zjednoczenie z Bogiem i miłość bliźniego to dwa oblicza tej samej miłości, które czynią naszą modlitwę pierwszą z posług apostolskich na rzecz Kościoła: „modlimy się, aby rodziły się uczynki”.

• Jesteśmy kobietami modlitwy, o nastawieniu kontemplatywnym, otwartymi na poruszenia Ducha, zdolnymi do rozpoznawania znaków czasu i pozwalającymi na wyzwania Słowa i rzeczywistości. W naszej kontemplacji pojawiają się wszystkie cierpiące twarze ludzkości.

• Eucharystia jest centrum naszego życia, w niej aktualizuje się i realizuje nasza komunia z „Kościołem: Chrystusem i bliźnimi”.

• Nasze wspólnoty są szkołami modlitwy, które prowadzą mężczyzn i kobiety, z którymi dzielimy drogę życia, do spotkania i doświadczenia Boga.

Wspólnota

Jesteśmy rodziną sióstr, które wierne doświadczeniu założycielskiemu, żyją w «braterskich więziach», opartych na miłości, będących odbiciem Trójcy Świętej i Bożego zamysłu wobec rodziny ludzkiej.

Żyjemy we wspólnotach o otwartych drzwiach, prostych i gościnnych, w obecności i z obecności «małych Kościołów», które uwidaczniają i uwiarygadniają tajemnicę komunii międzyludzkiej, komunii Kościoła.

Włączenie się w różne kultury (poprzez nasz misyjny charakter) skłania nas do życia w jedności w różnorodności, uznając każdą osobę za obraz Kościoła.

Charakteryzują nas humanizujące gesty i postawy. Pielęgnujemy przyjaźń i szacunek dla wielości, (pluralizmu) jako wyraz naszego bycia rodziną, rodziną dzieci Bożych.

Nasze wspólnoty nie zamykają się w sobie, ale odczuwamy pilne wezwanie do budowania powszechnego braterstwa.

W Polsce jesteśmy od roku 1993. Pierwsza wspólnota liczyła 4 siostry, od samego początku była ona wielokulturowa: maltanka, chilijka i dwie hiszpanki. W początkach swojej działąlności nasze Zgromadzenie pracowało wśród dzieci i młodzieży, ucząc języków, prowadząc rekolekcje itp, oraz posługując w parafii i wśród chorych. Z biegiem lat misja wspólnoty się zmieniała, ponieważ zmieniały się również czasy.

Odpowiadając na Boże wezwanie dzisiaj wspólnota liczy 6 siostr, z: Filipin, Kamerunu, Ugandy, Malty i Polski. Wcielamy w życie charyzmat palautiański, posługując chorym, bezdomnym, migrantom, uchodźczyniom, osobom starszym, dzieciom, młodzieży i poszukującym swojej drogi życiowej…